CEL NAUKOWY: Podstawowym celem artykułu jest teoretyczna refleksja nad problemem edukacji do międzykulturowości, który wpisuje się obecnie w szeroko rozwijany nurt w myśli i praktyce edukacyjnej, wytyczając nowe horyzonty dla wychowania w rodzinie. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem badawczy dla potrzeb niniejszego opracowania sformułowano w postaci pytania: jaką rolę możemy dziś przypisać rodzinie w zakresie edukacji do międzykulturowości? Jako metodę badawczą zastosowano selektywną analizę literatury naukowej z zakresu pedagogiki rodziny i edukacji międzykulturowej. PROCES WYWODU: W artykule zostaną nakreślone źródła potrzeby edukacji do międzykulturowości, a następnie zaprezentowane podstawowe pojęcia, jak wielokulturowość i międzykulturowość. Następnym krokiem będzie zamysł nad rodziną jako podstawowym środowiskiem wychowawczym, w którym zachodzi proces kształtowania postaw człowieka. Zwrócona zostanie tu uwaga na rodzinne konteksty i płaszczyzny edukacji do międzykulturowości. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Rodzina, będąc zasadniczym środowiskiem egzystencji człowieka, posiada niemożliwy do przecenienia potencjał wychowawczy. Poprzez kształtowanie postaw prospołecznych, przekaz wartości moralnych, budowanie otwartości na odmienności, wpajanie zasad właściwie rozumianej tolerancji rodzina ma szansę stać się środowiskiem rozwoju człowieka, który będzie przejawiał dążność do uczestniczenia w kulturze zarówno ogólnoludzkiej, jak i narodowej. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Podjęta analiza pozwala przede wszystkim uwypuklić, iż kulturowe zróżnicowanie społeczeństw stawia przed wychowaniem nowe cele i zadania. Dotyczą one również wychowania w rodzinie, gdzie na drodze procesów wychowawczych dokonuje się kształtowanie religijnej, narodowej i regionalnej tożsamości człowieka. Jako podstawową rekomendację należy sformułować postulat wspierania rodziny w zakresie pełnienia swoich przynależnych funkcji i zadań.