W tekście przestawiona zostaje perspektywa wydobywania wiedzy przedtekstowej w badaniach antropologicznych. Przedtekstowość jest tutaj rozumiana przede wszystkim jako proces aktywnego, ucieleśnionego kształtowania wiedzy, formującego się w postaci ciągu rozpoznań wypełniających doświadczenie etnograficzne powstające w terenie badań. W ten sposób zamiast logiki interpretacji opartej na praktyce „gęstego opisu” zaproponowany zostaje sposób interpretowania za pomocą logiki działania, związany z praktyką „gęstego uczestnictwa” i zarazem z tworzeniem łańcucha headnotes. Zrekonstruowana zostaje także próba zbudowania drugiego filaru etnografii przedtekstowej, czyli zbioru idiomów fenomenologicznych odnoszących się do ucieleśnionego doświadczenia terenowego i zarazem do nieustannie odkształcającego się poznania antropologicznego.