Uroczystość Narodzenia Pańskiego zawiera cztery formuły celebracji misterium Wcielenia. Poprzez swoiste teologiczne crescendo teksty Lekcjonarza prowadzą wspólnotę do wnętrza tego misterium, aby odkrywać jego znaczenie. Czytania Lekcjonarza uwzględniają kierunek interpretacji misterium Wcielenia właściwy zarówno dla chrystologii oddolnej, jak i odgórnej. W przepowiadaniu homilijnym dowartościować należy jednak bardziej ujęcie oddolne właściwe dla chrystologii dynamicznej, funkcjonalnej. Homilia tej celebracji winna prowadzić wiernych do kontemplacji Boga, który w Jezusie Chrystusie przybywa na spotkanie człowieka, wciela się w jego historię, solidaryzuje się z nim. W ten sposób przywraca ludzkiej egzystencji transcendentny wymiar. Poprzez aktualizację misterium Wcielenia w liturgii Ojciec, w mocy Ducha, umożliwia człowiekowi zjednoczenie z Jego Synem po to, aby mógł on odtworzyć w sobie pierwotne podobieństwo do Boga zniekształcone przez grzech pierworodny. Homilia ma także ukazać, jak misterium to znajduje swoje przedłużenie w życiu wierzących poprzez realizację stylu Jezusowej egzystencji objawionej w pokorze Wcielenia oraz w ubóstwie narodzin w betlejemskiej szopie.