TÜRK BANKA HUKUKUNDA MEVDUAT SAHİPLERİNİN KORUNMASI ( YÜKSEK LİSANS TEZ İ ) Bankalar ekonomik düzen içerisinde güven kurumu olarak nitelendirilmektedir. Devletin bankalara müdahalesinin temel sebeplerini; tasarruf sahiplerinin korunması, bankaların topladıkları kaynakların ve bu kaynakların dağılımının etkin şekilde gerçekleştirilmesi, banka tarafından verilen krediler ile ekonomik düzenin korunması şeklinde toplamak mümkündür. Mevduat sahiplerinin ve de özellikle mevduat sahipleri içerisinde tasarruf mevduatı sahiplerinin korunmasının sosyal, ekonomik ve hukuki nedenleri bulunmaktadır. Bankalar birer güven kuruluşu olduğundan, bu güveni ortadan kaldıracak durumlardan kaçınmaları gerekmektedir. Bankaların böyle bir durumla karşılaşmamaları ve mevduat sahiplerinin zor duruma düşmelerini önlemek amacı ile kanun koyucular tarafından bir takım ilkeler öngörülmüştür. Bu sebeple de bankaların likitide, emniyet ve rantabilite ilkeleri çerçevesinde faaliyet göstermelerini sağlayacak düzenlemeler yapılmıştır. Likitide açısından koruma tedbirlerini, banka tüzel kişiliğinin kurulması ve banka sermayesine ilişkin hükümler, bankaların işlemesi ile ilgili koruyucu tedbirler ki bunlar arasında ise emniyet nispetlerine ilişkin koruma tedbirleri; yedek akçeler ve karşılıklar, mevduatın dondurulmasının engellenmesi ile ilgili koruma tedbirleri, iştirakler ve sermaye azaltıcı işlem yasağı olarak toplamak mümkündür. Likitidenin korunması için alınacak olan koruma tedbirlerinin ağır basan niteliğinin önleyici olduğu kabul edilmektedir. SCHUTZ DER KONTOINHABER IM TÜRKISCHEN BANKENRECHT (ZUSAMMENFASSUNG DER TEZE) Die Banken werden in wirtschaftlichen Ordnung als Sicherheitsanstalt bezeichnet. Die Gründen der staatlichen Einmischung in die Banken können daraus bestehen; Schutz der Bankkontoinhaber, Realisierung der Quellensammlung durch die Banken sowie effektive Verteilung dieser Quellen, Krediten, die durch die Banken gegeben worden sind, sowie Schutz des wirtschaftlichen Systems. Es geben soziale, wirtschaftliche und rechtliche ...